kosmopolityczny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nieczujący związku z żadnym państwem (miejscem) w szczególności
- (1.2) wielokulturowy
- (1.3) biol. rozpowszechniony na znacznej części kuli ziemskiej
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kosmopolityczny kosmopolityczna kosmopolityczne kosmopolityczni kosmopolityczne dopełniacz kosmopolitycznego kosmopolitycznej kosmopolitycznego kosmopolitycznych celownik kosmopolitycznemu kosmopolitycznej kosmopolitycznemu kosmopolitycznym biernik kosmopolitycznego kosmopolityczny kosmopolityczną kosmopolityczne kosmopolitycznych kosmopolityczne narzędnik kosmopolitycznym kosmopolityczną kosmopolitycznym kosmopolitycznymi miejscownik kosmopolitycznym kosmopolitycznej kosmopolitycznym kosmopolitycznych wołacz kosmopolityczny kosmopolityczna kosmopolityczne kosmopolityczni kosmopolityczne nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kosmita mos, kosmopolita mos, kosmopolitka ż, kosmopolityzm mrz, kosmopolityczność ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cosmopolitan, cosmopolite
- białoruski: (1.1) касмапалітычны
- bułgarski: (1.1) космополитен
- francuski: (1.1) cosmopolite
- niemiecki: (1.1) kosmopolitisch
- norweski (bokmål): (1.1) kosmopolitisk
- portugalski: (1.1) cosmopolita
- rosyjski: (1.1) космополитический
- słowacki: (1.1) kozmopolitický
- szwedzki: (1.1) kosmopolitisk
- ukraiński: (1.1) космополітичний
- włoski: (1.1) cosmopolita
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.