cosmopolite (język angielski)
- wymowa:
- enPR: kŏz.mŏʹpə.līt', IPA: /kɑzˈmɑ.pəˌlaɪt/
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kosmopolita
przymiotnik
- (2.1) kosmopolityczny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cosmopolitan
- (2.1) cosmopolitan
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
cosmopolite (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kosmopolita
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) kosmopolitka
przymiotnik
- (3.1) kosmopolityczny
- odmiana:
- lp cosmopolite m ż; lm cosmopolites m ż
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cosmopolitisme m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.