kosmacz (język polski)
.jpg.webp)
kosmacz (2.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) ornit. pot. myszołów włochaty (Buteo lagopus[2])
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kosmacz kosmacze dopełniacz kosmacza kosmaczów celownik kosmaczowi kosmaczom biernik kosmacza kosmaczów narzędnik kosmaczem kosmaczami miejscownik kosmaczu kosmaczach wołacz kosmaczu kosmacze - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kosmacz kosmacze dopełniacz kosmacza kosmaczy celownik kosmaczowi kosmaczom biernik kosmacza kosmacze narzędnik kosmaczem kosmaczami miejscownik kosmaczu kosmaczach wołacz kosmaczu kosmacze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) koszmacz m
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kosmyk m, kosmatość ż, koszmacz m
- przym. kosmaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też kosmacz w Wikipedii
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: myszołów włochaty
- źródła:
- ↑
Hasło „kosmacz” w: Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku, red. Włodzimierz Gruszczyński, Instytut Języka Polskiego PAN, Warszawa. - ↑ Hasło „Buteo lagopus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.