konečný (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) końcowy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

konečný (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) końcowy[1]
(1.2) ostateczny, definitywny[1]
(1.3) skończony[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) konečná zastávka / stanica • konečný stav / cieľ • konečný efekt • konečný výsledok
(1.3) konečný rad
synonimy:
antonimy:
(1.1) začiatočný
(1.3) nekonečný
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 328.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.