kompliment (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) przest. ekspr. komplement
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) lichotka, poklona
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kompliment (język norweski (bokmål))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub nijaki

(1.1) komplement
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kompliment (język norweski (nynorsk))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub nijaki

(1.1) komplement
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kompliment (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) komplement[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) poklona, lichôtka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. komplimentík m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „komplement” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.