koaksjalny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔakˈsʲjalnɨ], AS: [koaksʹi ̯alny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) techn. współosiowy[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik koaksjalny koaksjalna koaksjalne koaksjalni koaksjalne dopełniacz koaksjalnego koaksjalnej koaksjalnego koaksjalnych celownik koaksjalnemu koaksjalnej koaksjalnemu koaksjalnym biernik koaksjalnego koaksjalny koaksjalną koaksjalne koaksjalnych koaksjalne narzędnik koaksjalnym koaksjalną koaksjalnym koaksjalnymi miejscownik koaksjalnym koaksjalnej koaksjalnym koaksjalnych wołacz koaksjalny koaksjalna koaksjalne koaksjalni koaksjalne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kabel koaksjalny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. aksjalny
- rzecz. koaksjalność ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. coaxial[1], łac. co- + axis[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) coaxial
- nowogrecki: (1.1) ομοαξονικός
- źródła:
- 1 2 hasło: koaksjalny na Portalu wiedzy Onet.pl
- ↑
Hasło „koaksjalny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.