kląć (język polski)

wymowa:

IPA: [klɔ̃ɲʨ̑], AS: [klõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) używać wyrazów obelżywych lub wulgarnych

czasownik zwrotny niedokonany kląć się (dk. brak)

(2.1) przysięgać, zaklinać się

odmiana:

(1.1) ^[1] koniugacja Xc

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		kląć
czas teraźniejszy		klnę	klniesz	klnie	klniemy	klniecie	klną
czas przeszły	m	kląłem	kląłeś	klął	klęliśmy	klęliście	klęli
	ż	klęłam	klęłaś	klęła	klęłyśmy	klęłyście	klęły
	n	klęłom	klęłoś	klęło
tryb rozkazujący		niech klnę	klnij	niech klnie	klnijmy	klnijcie	niech klną
pozostałe formy czas przyszły m będę klął, będę kląć będziesz klął, będziesz kląć będzie klął, będzie kląć będziemy klęli, będziemy kląć będziecie klęli, będziecie kląć będą klęli, będą kląć ż będę klęła, będę kląć będziesz klęła, będziesz kląć będzie klęła, będzie kląć będziemy klęły, będziemy kląć będziecie klęły, będziecie kląć będą klęły, będą kląć n będę klęło, będę kląć będziesz klęło, będziesz kląć będzie klęło, będzie kląć czas zaprzeszły m kląłem był kląłeś był klął był klęliśmy byli klęliście byli klęli byli ż klęłam była klęłaś była klęła była klęłyśmy były klęłyście były klęły były n klęłom było klęłoś było klęło było forma bezosobowa czasu przeszłego klęto tryb przypuszczający m kląłbym, byłbym klął kląłbyś, byłbyś klął kląłby, byłby klął klęlibyśmy, bylibyśmy klęli klęlibyście, bylibyście klęli klęliby, byliby klęli ż klęłabym, byłabym klęła klęłabyś, byłabyś klęła klęłaby, byłaby klęła klęłybyśmy, byłybyśmy klęły klęłybyście, byłybyście klęły klęłyby, byłyby klęły n klęłobym, byłobym klęło klęłobyś, byłobyś klęło klęłoby, byłoby klęło imiesłów przymiotnikowy czynny m klnący, nieklnący ż klnąca, nieklnąca klnące, nieklnące n klnące, nieklnące imiesłów przymiotnikowy bierny m klęty, nieklęty klęci, nieklęci ż klęta, nieklęta klęte, nieklęte n klęte, nieklęte imiesłów przysłówkowy współczesny klnąc, nie klnąc rzeczownik odczasownikowy klęcie, nieklęcie

(2.1) koniugacja Xc

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		kląć się
czas teraźniejszy		klnę się	klniesz się	klnie się	klniemy się	klniecie się	klną się
czas przeszły	m	kląłem się	kląłeś się	klął się	klęliśmy się	klęliście się	klęli się
	ż	klęłam się	klęłaś się	klęła się	klęłyśmy się	klęłyście się	klęły się
	n	klęłom się	klęłoś się	klęło się
tryb rozkazujący		niech się klnę	klnij się	niech się klnie	klnijmy się	klnijcie się	niech się klną
pozostałe formy czas przyszły m będę się klął, będę się kląć będziesz się klął, będziesz się kląć będzie się klął, będzie się kląć będziemy się klęli, będziemy się kląć będziecie się klęli, będziecie się kląć będą się klęli, będą się kląć ż będę się klęła, będę się kląć będziesz się klęła, będziesz się kląć będzie się klęła, będzie się kląć będziemy się klęły, będziemy się kląć będziecie się klęły, będziecie się kląć będą się klęły, będą się kląć n będę się klęło, będę się kląć będziesz się klęło, będziesz się kląć będzie się klęło, będzie się kląć czas zaprzeszły m kląłem się był kląłeś się był klął się był klęliśmy się byli klęliście się byli klęli się byli ż klęłam się była klęłaś się była klęła się była klęłyśmy się były klęłyście się były klęły się były n klęłom się było klęłoś się było klęło się było forma bezosobowa czasu przeszłego klęto się tryb przypuszczający m kląłbym się, byłbym się klął kląłbyś się, byłbyś się klął kląłby się, byłby się klął klęlibyśmy się, bylibyśmy się klęli klęlibyście się, bylibyście się klęli klęliby się, byliby się klęli ż klęłabym się, byłabym się klęła klęłabyś się, byłabyś się klęła klęłaby się, byłaby się klęła klęłybyśmy się, byłybyśmy się klęły klęłybyście się, byłybyście się klęły klęłyby się, byłyby się klęły n klęłobym się, byłobym się klęło klęłobyś się, byłobyś się klęło klęłoby się, byłoby się klęło imiesłów przymiotnikowy czynny m klnący się, nieklnący się ż klnąca się, nieklnąca się klnące się, nieklnące się n klnące się, nieklnące się imiesłów przymiotnikowy bierny m klęty, nieklęty klęci, nieklęci ż klęta, nieklęta klęte, nieklęte n klęte, nieklęte imiesłów przysłówkowy współczesny klnąc się, nie klnąc się rzeczownik odczasownikowy klęcie się, nieklęcie się

przykłady:

(1.1) Klął przez całą drogę do domu, nie mogąc pogodzić się z przegraną swojej drużyny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przeklinać, wyzywać, wyklinać, złorzeczyć, lżyć, wymyślać, pomstować, zakląć, pot. bluzgać, pot. przen. rzucać mięsem, reg. śl. pierónować

(2.1) zaklinać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przekleństwo n, klęcie n, przeklinanie n

czas. skląć, wykląć, przeklinać ndk.

związki frazeologiczne:

kląć na czym świat stoi • kląć jak dorożkarz • kląć jak szewc • kląć w żywy kamień • kląć się na wszystkie świętości

etymologia:

uwagi:

prawidłową formą bezokolicznika jest kląć, spotykana forma klnąć jest niepoprawna^[2]

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) swear, curse
• arabski: (1.1) شتم
• duński: (1.1) bande, forbande
• esperanto: (1.1) sakri, malbeni; (2.1) ĵuri
• francuski: (1.1) jurer, sacrer
• hiszpański: (1.1) maldecir, jurar, decir palabrotas; (2.1) jurar
• islandzki: (1.1) bólta, bölva, formæla; (2.1) sverja
• niemiecki: (1.1) fluchen, schimpfen; (2.1) schwören
• nowogrecki: (1.1) βρίζω, βλαστημώ
• rosyjski: (1.1) ругаться, материться; (2.1) клясться
• szwedzki: (1.1) svära; (2.1) svära
• tetum: (1.1) hotar
• wilamowski: (1.1) fłu̇ha
• włoski: (1.1) bestemmiare, maledire

źródła: