kląć w żywy kamień (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈklɔ̃ɲʥ̑ ˈv‿ʒɨvɨ ˈkãmʲjɛ̇̃ɲ], AS: [klõńʒ́ v‿žyvy kãmʹi ̯ė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ą • udźw. międzywyr.• przyim. nie tw. syl.• i → j 

​

znaczenia:

fraza czasownikowa niedokonana

(1.1) kląć bardzo, z pasją, dosadnie, w wielkim zdenerwowaniu^[1]

odmiana:

(1.1) zob. kląć, „w żywy kamień” nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kląć jak dorożkarz, kląć jak szewc, kląć na czym świat stoi, przeklinać na czym świat stoi, przeklinać w żywy kamień

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

• inny wariant: kląć w żywe kamienie
• zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

źródła: