karabinowy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z karabinem, dotyczący karabinu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik karabinowy karabinowa karabinowe karabinowi karabinowe dopełniacz karabinowego karabinowej karabinowego karabinowych celownik karabinowemu karabinowej karabinowemu karabinowym biernik karabinowego karabinowy karabinową karabinowe karabinowych karabinowe narzędnik karabinowym karabinową karabinowym karabinowymi miejscownik karabinowym karabinowej karabinowym karabinowych wołacz karabinowy karabinowa karabinowe karabinowi karabinowe nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Potem coś oderwało się od krzewu i spadło na nas. Była to jakby wiązka pocisków karabinowych, wystrzelona prosto w nos z bliskiej odległości[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karabin m, karabinek m, karabińczyk m, subkarabin m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) вінтовачны
- rosyjski: (1.1) винтовочный
- słowacki: (1.1) karabínový
- źródła:
- ↑ Olgierd Budrewicz, Piekło w kolorach, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.