junulo (esperanto)
junulo (1.1)
rzeczownik
- (1.1) młodzieniec[1]
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo junulo junuloj akuzativo junulon junulojn - przykłady:
- (1.1) Ŝi iris kun iu alta junulo. → Szła z jakimś wysokim młodzieńcem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) maljunulo
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. juna
- rzecz. junularo, juneco, junulino
- związki frazeologiczne:
- ĉiu estis junulo, ĉiu estis pekulo • pekas junuloj kaj pekas maljunuloj • se junulo ne lernis, maljunulo ne scias
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Tadeusz J. Michalski, Słownik esperancko-polski A-Z, Wiedza Powszechna, 1991, ISBN 83-214-0688-2, s. 219.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.