jotacyzm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [jɔˈtaʦ̑ɨsm̥], AS: [i ̯otacysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. sposób wymawiania starogreckich samogłosek η, υ oraz dyftongów ει, οι, ηι, υι jako samogłoski [i] (jota)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik jotacyzm dopełniacz jotacyzmu celownik jotacyzmowi biernik jotacyzm narzędnik jotacyzmem miejscownik jotacyzmie[1] wołacz jotacyzmie[1] - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jota ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἰωτακισμός (iōtakismós)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) iotacism
- duński: (1.1) iotacisme w
- hiszpański: (1.1) itacismo m, iotacismo m
- łaciński: (1.1) iotacismus m
- nowogrecki: (1.1) ιωτακισμός m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.