jednomyślność (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌjɛdnɔ̃ˈmɨɕl̥nɔɕʨ̑], AS: [i ̯ednõmyśl̦ność], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zupełna zgodność zdań, opinii, myśli
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) zasada jednomyślności
synonimy:
(1.1) jednogłośność
antonimy:
(1.1) niejednomyślność
hiperonimy:
(1.1) podobieństwo
hiponimy:
(1.1) zgodność, solidarność
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. jednomyślny
przysł. jednomyślnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jednomyślność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jednomyślność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.