iustitia (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sprawiedliwość, uczciwość, prawość[1]
(1.2) słuszność czegoś (np. argumentu)[1]
odmiana:
(1.1-2) iustiti|a, ~ae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) iustum
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. iudicium n, iudex m, iustitium n, iustum, ius
przym. iustus
przysł. iuste
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „iustitia” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 371.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.