infeliz (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ĩɱ.fe.ˈliθ]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieszczęśliwy, niepomyślny, niefortunny
(1.2) pot. pokorny, uległy, prostoduszny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) nieszczęśnik, nieudacznik, pechowiec
(2.2) pot. nieszczęśliwiec, biedaczek, biedula
odmiana:
(1) lp infeliz m/ż; lm infelices m/ż
(2) lm infelices
przykłady:
(1.1) Mi hermana era infeliz en su matrimonio.Moja siostra była nieszczęśliwa w swoim małżeństwie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) desafortunado, desgraciado
(1.2) bondadoso, apocado, candoroso, ingenuo
antonimy:
(1.1) feliz, afortunado
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. infelicidad ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. infēlix
uwagi:
źródła:

infeliz (język portugalski)

wymowa:
lp IPA: [ĩfə'liʃ], lm IPA: [ĩfə'lizəʃ]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieszczęśliwy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) nieszczęśnik

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) nieszczęśnica
odmiana:
(1.1) lp infeliz m ż; lm infelizes m ż
(2.1) lp infeliz; lm infelizes
(3.1) lp infeliz; lm infelizes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.