indurre (język włoski)

wymowa:

IPA: /in.ˈdur.re/

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) powodować, być przyczyną

(1.2) nakłonić, namówić

(1.3) skłonić, przekonać

(1.4) filoz. indukować

(1.5) fiz. indukować, wzbudzać

odmiana:

przykłady:

(1.3) La situazione mi indusse a mentire. → Ta sytuacja skłoniła mnie do kłamstwa.

składnia:

(1.2) indurre + a / in

(1.3) indurre + a + bezok.

kolokacje:

(1.1) indurre sonno / nausea → powodować senność / mdłości

(1.2) indurre al delitto / al peccato → nakłonić do zbrodni / do grzechu • indurre in tentazione → wodzić na pokuszenie

synonimy:

(1.1) causare, destare, produrre, provocare, suscitare

(1.2) incitare (a), spingere

(1.3) condurre, convincere, persuadere, portare, spingere

antonimy:

(1.4) dedurre

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. inducimento m, induttanza ż, induttività ż, induttore m, induttorio m, induzione ż

czas. indursi

przym. inducente, inducibile, induttivo, induttore

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. inducere < łac. in- + ducere

uwagi:

dawna pisownia: inducere

źródła: