hinna (język szwedzki)

wymowa:

[²h'in:a] ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) zdążyć^[1]

(1.2) doganiać^[1]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) błona, membrana^[1]

(2.2) powłoka^[1]

(2.3) skórka^[1]

odmiana:

(1.1-2) att hinna, hinner, hann, hunnit, hinn!

(2.1-3) en hinna, hinnan, hinnor, hinnorna

przykłady:

(1.1) Hinner du göra det till i morgon? → Zdążysz zrobić to do jutra?

składnia:

kolokacje:

(1) hinna ifatt • hinna upp

(2) hjärnhinna • åderhinna

(2.1) mödomshinna • slemhinna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1-2) zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim

źródła: