harmoniczność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest harmoniczne
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik harmoniczność harmoniczności dopełniacz harmoniczności harmoniczności celownik harmoniczności harmonicznościom biernik harmoniczność harmoniczności narzędnik harmonicznością harmonicznościami miejscownik harmoniczności harmonicznościach wołacz harmoniczności harmoniczności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) harmoniczność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. harmonizacja ż, zharmonizowanie n
- przym. harmoniczny
- przysł. harmonicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. harmoniczny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) хармоничност ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.