grotołaz (język polski)
grotołaz (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba eksplorująca jaskinie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grotołaz grotołazi dopełniacz grotołaza grotołazów celownik grotołazowi grotołazom biernik grotołaza grotołazów narzędnik grotołazem grotołazami miejscownik grotołazie grotołazach wołacz grotołazie grotołazi depr. M. i W. lm: (te) grotołazy[1] - przykłady:
- (1.1) Dziewczynę wydobyli wezwani na pomoc grotołazi z Nowego Targu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) speleolog
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. grota ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. grota + -o- + łazić
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) caver, spelunker
- słowacki: (1.1) jaskyniar m
- słoweński: (1.1) jamar m
- węgierski: (1.1) barlangász
- włoski: (1.1) speleologo m
- źródła:
- ↑
Hasło „grotołaz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.