grawitacja (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɡravʲiˈtaʦ̑ʲja], AS: [gravʹitacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fiz. powszechna siła przyciągania działająca pomiędzy ciałami mającymi masę; zob. też grawitacja w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Grawitacja jest konsekwencją krzywizny czasoprzestrzeni.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ciążenie powszechne
antonimy:
(1.1) nieważkość, antygrawitacja
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grawiton m, grawitowanie n
czas. grawitować ndk.
przym. grawitacyjny
przysł. grawitacyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Gravitation z franc. gravitation[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „grawitacja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.