furora (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) powodzenie, sukces, wzbudzony podziw
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
robić furorę
etymologia:
wł. furoreuniesienie, egzaltacja
uwagi:
(1.1) zwykle w wyrażeniach „robić furorę” / „zrobić furorę”[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „furora” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.