frankofil (język polski)
- wymowa:
- IPA: [frãŋˈkɔfʲil], AS: [frãŋkofʹil], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) miłośnik kultury francuskiej, zwolennik Francji, Francuzów
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gallofil
- antonimy:
- (1.1) frankofob
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. frankofilia ż
- przym. frankofilski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Francophil, Francophile
- duński: (1.1) frankofil w
- francuski: (1.1) francophile
- hiszpański: (1.1) francófilo m, galófilo m
- interlingua: (1.1) francophilo
- słowacki: (1.1) frankofil m
- węgierski: (1.1) franciabarát
- źródła:
frankofil (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) frankofil[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik frankofil frankofili
frankofiloviadopełniacz frankofila frankofilov celownik frankofilovi frankofilom biernik frankofila frankofilov miejscownik frankofilovi frankofiloch narzędnik frankofilom frankofilmi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) galofil
- antonimy:
- (1.1) frankofób, galofób
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. frankofilstvo n
- przym. frankofilský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 185.
- ↑ Hasło „frankofil” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.