flakon (język polski)
flakon (1.1)
flakon (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈflakɔ̃n], AS: [flakõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) książk. wąski wazon
- (1.2) butelka na perfumy
- (1.3) płynna zawartość flakonu (1.2)
- (1.4) reg. krak. butelka wódki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik flakon flakony dopełniacz flakonu flakonów celownik flakonowi flakonom biernik flakon flakony narzędnik flakonem flakonami miejscownik flakonie flakonach wołacz flakonie flakony - przykłady:
- (1.1) Włóż kwiaty do flakonu, zanim zwiędną.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) flakonik, flakoniczek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. flakonik m, flakoniczek m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. flacon[1] < łac. flasco
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wazon
- źródła:
- ↑ Hasło „flakon” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 963.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.