fantasta (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. ktoś, kto wierzy w fantazje, nierealne przedsięwzięcia
(1.2) liter. twórca literatury, filmu z rodzaju fantastyki
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) realista
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fantastyka ż, fantastyczność ż, fantastka ż
przym. fantastyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

fantasta (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) pot. marzyciel, fantasta[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rojko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fantázia ż, fantazma ż, fantazijnosť ż, fanta ż, fantastika ż, fantastickosť ż
forma żeńska fantastka ż
czas. fantazírovať ndk.
przym. fantazijný, fantastický
przysł. fantazijne, fantasticky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „fantasta” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.