fanka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈfãnka], AS: [fãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. zagorzała wielbicielka czegoś lub kogoś
- (1.2) gw. (Górny Śląsk)[1] zdrobn. zob. fana
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fanka fanki dopełniacz fanki fanek celownik fance fankom biernik fankę fanki narzędnik fanką fankami miejscownik fance fankach wołacz fanko fanki - przykłady:
- (1.1) Wyszła z koncertu jako zagorzała fanka ich muzyki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) entuzjastka, wielbicielka, miłośniczka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fana ż, fan, fanklub, fandom, fanzin
- przym. fanowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: fan
- esperanto: (1.1) subtenantino, ŝatantino
- hiszpański: (1.1) fan ż
- kataloński: (1.1) seguidora ż
- nowogrecki: φαν ż
- źródła:
- ↑ Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 81.
fanka (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.