extraordinarius (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nadzwyczajny, niezwykły
(1.2) dodatkowy, suplementarny
odmiana:
(1) extrāōrdināri|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. extraordinarie, extra ordinem
rzecz. ordo m
związki frazeologiczne:
etymologia:
od wyrażenia extra ordinem; źródłosłów dla ang. extraordinary, ast. estraordinariu, eo eksterordinara, franc. extraordinaire, galic. extraordinario, hiszp. extraordinario, katal. extraordinari, ladyń. straurdener, piemoncki straordinari, port. extraordinário, prow. extraordinari, rum. extraordinar, wł. straordinario
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.