extraordinarie (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) nadzwyczajnie, niezwykle[1]
przymiotnik, forma fleksyjna
- (2.1) Voc. m od: extraordinarius
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. extraordinarius
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „extraordinarie” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 249.
extraordinarie (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dodatkowy, nadzwyczajny[1]
- odmiana:
- (1.1) nieodm.[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. extraordinär
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 116.
- ↑
Hasło „extraordinarie” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.