eskort (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɛskɔrt], AS: [eskort]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) chłopak do homoseksualnego towarzystwa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik eskort eskorci dopełniacz eskorta eskortów celownik eskortowi eskortom biernik eskorta eskortów narzędnik eskortem eskortami miejscownik eskorcie eskortach wołacz eskorcie eskorci - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) żigolak
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. eskorta ż, eskortowanie n, odeskortowanie n
- czas. eskortować ndk., odeskortować dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
eskort (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.