erhärten (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ɛɐ̯ˈhɛʁtn̩]
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) techn. utwardzać, utwardzić
(1.2) potwierdzać, potwierdzić, wzmacniać, wzmocnić (np. przypuszczenie, podejrzenie)

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, nieprzechodni

(2.1) techn. twardnieć, stwardnieć
(2.2) potwierdzać się, potwierdzić się, wzmacniać się, wzmocnić się
odmiana:
(1.1-2)[1] erhärten (erhärtet), erhärtete, erhärtet (haben)[2]
(2.1-2)[1] erhärt|en (erhärtet), erhärtete, erhärtet (sein)[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Erhärten n, Erhärtung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: härtenabhärtenaushärten • enthärten • erhärtenverhärten
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.