endemit (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) bot. zool. takson występujący tylko na danym obszarze; zob. też endemit w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik endemit endemity dopełniacz endemitu endemitów celownik endemitowi endemitom biernik endemit endemity narzędnik endemitem endemitami miejscownik endemicie endemitach wołacz endemicie endemity - przykłady:
- (1.1) Do tatrzańskich endemitów zalicza się przymiotno węgierskie i ostróżkę tatrzańską.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. endemia ż, endemiczność ż, endemizm m
- przym. endemiczny
- przysł. endemicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἔνδημος < gr. ἔν + δῆμος
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
endemit (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) bot. zool. endemit
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.