dziewiąty (język polski)

wymowa:
IPA: [ʥ̑ɛˈvʲjɔ̃ntɨ], AS: [ʒ́evʹi ̯õnty], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą i  j 
znaczenia:

przymiotnik odliczebnikowy[1]

(1.1) od 9

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) dzień miesiąca po ósmym

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) dziewiąta: godzina dziewiąta
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Urodziłem się dziewiątego (dnia) kwietnia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) 9.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziewiąta ż, dziewiątka ż
przedr. dziewięcio-
licz. dziewięcioro, dziewięć
związki frazeologiczne:
na dziewiątej
etymologia:
pol. dziewięć
uwagi:
W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.