dyskwalifikacja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sport. pozbawienie kogoś prawa udziału w dalszych etapach rywalizacji ze względu na naruszenie zasad
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dyskwalifikacja dyskwalifikacje dopełniacz dyskwalifikacji dyskwalifikacji / przest. dyskwalifikacyj celownik dyskwalifikacji dyskwalifikacjom biernik dyskwalifikację dyskwalifikacje narzędnik dyskwalifikacją dyskwalifikacjami miejscownik dyskwalifikacji dyskwalifikacjach wołacz dyskwalifikacjo dyskwalifikacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dyskwalifikowanie n, zdyskwalifikowanie n
- czas. dyskwalifikować ndk., zdyskwalifikować dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. disqualification
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) disqualification
- białoruski: (1.1) дыскваліфікацыя ż
- bułgarski: (1.1) дисквалификация ż
- duński: (1.1) diskvalificering w, diskvalifikation w
- francuski: (1.1) disqualification
- norweski (bokmål): (1.1) diskvalifisering m/ż, diskvalifikasjon m
- norweski (nynorsk): (1.1) diskvalifisering ż, diskvalifikasjon m
- rosyjski: (1.1) дисквалификация ż
- szwedzki: (1.1) diskvalificering w
- ukraiński: (1.1) дискваліфікація ż
- węgierski: (1.1) diszkvalifikálás
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.