dwusetny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dvuˈsɛtnɨ], AS: [dvusetny]
- znaczenia:
przymiotnik odliczebnikowy[1]
- (1.1) od 200
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwusetny dwusetna dwusetne dwusetni dwusetne dopełniacz dwusetnego dwusetnej dwusetnego dwusetnych celownik dwusetnemu dwusetnej dwusetnemu dwusetnym biernik dwusetnego dwusetny dwusetną dwusetne dwusetnych dwusetne narzędnik dwusetnym dwusetną dwusetnym dwusetnymi miejscownik dwusetnym dwusetnej dwusetnym dwusetnych wołacz dwusetny dwusetna dwusetne dwusetni dwusetne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Francuzi niedawno obchodzili bardzo uroczyście dwusetną rocznicę wielkiej rewolucji z 1789 roku[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dwóchsetny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- licz. dwieście
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od dwieście
- uwagi:
- W tradycyjnej terminologii wyraz był nazywany liczebnikiem porządkowym[3], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 200
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Teodor Krzysztof Toeplitz, Mój wybór : rzeczy mniejsze, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.