dwojaczki (język polski)
dwojaczki (1.1)
dwojaczki (1.2)
- wymowa:
- , IPA: [dvɔˈjaʧ̑ʲci], AS: [dvoi ̯ačʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) dwoje dzieci urodzonych podczas tego samego porodu[1]
- (1.2) zdrobn. od: dwojaki
- odmiana:
- (1.1-2) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik dwojaczki dopełniacz dwojaczków celownik dwojaczkom biernik dwojaczki narzędnik dwojaczkami miejscownik dwojaczkach wołacz dwojaczki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bliźnięta, bliźniaki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwojaki nmos, dwója ż, dwojakość ż, dwa n
- czas. dwoić, podwoić
- przym. dwojaki, dwojaczy
- przysł. dwojako, w dwójnasób
- licz. dwa, dwojaki
- tem. słow. drugo-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) dunaskitoj
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.