dupodajka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdupɔˈdajka], AS: [dupodai ̯ka], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) gw. przestępcza prostytutka[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dupodajka dupodajki dopełniacz dupodajki dupodajek celownik dupodajce dupodajkom biernik dupodajkę dupodajki narzędnik dupodajką dupodajkami miejscownik dupodajce dupodajkach wołacz dupodajko dupodajki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zob. prostytutka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dupodajca
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 72.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.