dobitność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dɔˈbʲitnɔɕʨ̑], AS: [dobʹitność], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co jest dobitne, wyraziste, niepozostawiające wątpliwości
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik dobitność dopełniacz dobitności celownik dobitności biernik dobitność narzędnik dobitnością miejscownik dobitności wołacz dobitności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) niedwuznaczność, dosadność, wyrazistość
- antonimy:
- (1.1) dwuznaczność, niejasność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dobitny
- przysł. dobitnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) explicitness
- niemiecki: (1.1) Nachdruck m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.