dobitny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dɔˈbʲitnɨ], AS: [dobʹitny], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) wyraźny, który nie pozostawia wątpliwości
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dobitny dobitna dobitne dobitni dobitne dopełniacz dobitnego dobitnej dobitnego dobitnych celownik dobitnemu dobitnej dobitnemu dobitnym biernik dobitnego dobitny dobitną dobitne dobitnych dobitne narzędnik dobitnym dobitną dobitnym dobitnymi miejscownik dobitnym dobitnej dobitnym dobitnych wołacz dobitny dobitna dobitne dobitni dobitne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wyraźny, wyrazisty, jasny, pewny, oczywisty, kategoryczny
- antonimy:
- (1.1) niejasny, niepewny, wieloznaczny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dobitność ż, dobijanie n
- przysł. dobitnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) emphatic, perspicuous, emphatical
- arabski: (1.1) مشدد
- francuski: (1.1) explicite
- niemiecki: (1.1) glasklar
- sanskryt: (1.1) चित्र
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.