discharge (język angielski)

wymowa:

bryt.

(1.1-6) enPR: dĭschäj', IPA: /dɪsˈtʃɑːdʒ/, X-SAMPA: /dIs"tSA:dZ/ ​

(2.1-6) enPR: dĭs'chäj, IPA: /ˈdɪstʃɑːdʒ/, X-SAMPA: /"dIstSA:dZ/ ​

amer.

(1.1-6) enPR: dĭschärj', IPA: /dɪsˈtʃɑrdʒ/, X-SAMPA: /dIs"tSArdZ/ wymowa amerykańska

(2.1-6) enPR: dĭs'chärj, IPA: /ˈdɪstʃɑrdʒ/, X-SAMPA: /"dIstSArdZ/

znaczenia:

czasownik

(1.1) wywiązać się, uiścić, spłacić (np. dług), rozwiązać (kontrakt)

(1.2) zwolnić (z wojska, z więzienia, albo pracownika), wydalić (ze służby), wypuścić (z więzienia, ze szpitala), wypisać (ze szpitala)

(1.3) wyładować, rozładować (ładunek elektryczny, baterię)

(1.4) wypływać, wyciekać

(1.5) wystrzelić

(1.6) wydzielać, wydalać

rzeczownik

(2.1) wywiązanie się, uiszczenie, spłacenie, spłata (np. długu), rozwiązanie (kontraktu), odprawa

(2.2) zwolnienie (z wojska, z więzienia, albo pracownika), wydalenie (ze służby), wypuszczenie (na wolność, ze szpitala, z więzienia z wojska), wypis (ze szpitala)

(2.3) rozładowanie, wyładowanie (ładunku elektrycznego, baterii)

(2.4) wypływ, wyciek

(2.5) wystrzał

(2.6) wydzielina, wydalina

odmiana:

przykłady:

składnia:

(1.1,2.1) discharge of sth

(1.2,2.2) discharge from sth

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. discharger

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: