dicht (język niderlandzki)

wymowa:
IPA: /dɪxt/ ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) poezja
(1.2) wiersz

przymiotnik

(2.1) zamknięty
(2.2) gęsty
odmiana:
(1) lm dichten; zdrobn. lp dichtje; lm dichtjes
(2.2) st. wyższy dichter; st. najwyższy dichtst
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) poëzie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) geboortedicht, gelegenheidsdicht
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dichter m, dichtkunst ż, gedicht n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

dicht (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [dɪçt] ​ IPA: [ˈdɪçtɐ] IPA: [ˈdɪçtəstn̩]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) gęsty
(1.2) szczelny
(1.3) pot. zamknięty, nieczynny

w funkcji przysłówka[1]

(2.1) gęsto
(2.2) szczelnie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) dicht machen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Dichte ż, Dichtung ż
czas. dichten
związki frazeologiczne:
nicht ganz dicht sein
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.