deaþ (język staroangielski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) śmierć[1]
- odmiana:
- (1.1) a-tematyczna;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dēaþ dēaþas dopełniacz dēaþes dēaþa celownik dēaþe dēaþum biernik dēaþ dēaþas - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dēaþdæġ m, dēaþlīeġ m, dēaþsleġe m, dēaþlīċnes ż, dēaþsċyld ż, dēaþbed n
- przym. dēaþlīc, dēaþsċyldiġ
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródłosłów dla średnioang. deth > ang. death
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „deáþ” w: Bosworth Toller's Anglo-Saxon Dictionary online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.