dźwigacz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʥ̑vʲiɡaʧ̑], AS: [ʒ́vʹigač], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) anat. kręg szyjny, na którym opiera się czaszka; zob. też dźwigacz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dźwigacz dźwigacze dopełniacz dźwigacza dźwigaczy celownik dźwigaczowi dźwigaczom biernik dźwigacz dźwigacze narzędnik dźwigaczem dźwigaczami miejscownik dźwigaczu dźwigaczach wołacz dźwigaczu dźwigacze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) atlas
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dźwig m, dźwignia ż, dźwignik m, dźwignica ż, dźwiganie n, dźwignięcie n
- czas. dźwigać ndk., dźwignąć dk.
- rzecz. dźwigniowy, dźwignicowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) atlas
- bułgarski: (1.1) атлас m
- esperanto: (1.1) atlaso
- hiszpański: (1.1) atlas m
- niemiecki: (1.1) Atlas m
- nowogrecki: (1.1) άτλαντας m
- słowacki: (1.1) atlas m
- węgierski: (1.1) atlasz
- źródła:
- ↑
Hasło „dźwigacz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.