dźwiękoszczelny (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˌʥ̑vʲjɛ̃ŋkɔˈʃʧ̑ɛlnɨ], AS: [ʒ́vʹi ̯ẽŋkoščelny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nie przepuszczający dźwięków
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dźwiękoszczelny dźwiękoszczelna dźwiękoszczelne dźwiękoszczelni dźwiękoszczelne dopełniacz dźwiękoszczelnego dźwiękoszczelnej dźwiękoszczelnego dźwiękoszczelnych celownik dźwiękoszczelnemu dźwiękoszczelnej dźwiękoszczelnemu dźwiękoszczelnym biernik dźwiękoszczelnego dźwiękoszczelny dźwiękoszczelną dźwiękoszczelne dźwiękoszczelnych dźwiękoszczelne narzędnik dźwiękoszczelnym dźwiękoszczelną dźwiękoszczelnym dźwiękoszczelnymi miejscownik dźwiękoszczelnym dźwiękoszczelnej dźwiękoszczelnym dźwiękoszczelnych wołacz dźwiękoszczelny dźwiękoszczelna dźwiękoszczelne dźwiękoszczelni dźwiękoszczelne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) akustyczny
- hiperonimy:
- (1.1) cichy, szczelny[1]
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dźwiękoszczelność ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) звуконепроницаем
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.