cope (język angielski)

cope (2.1)
wymowa:
IPA: /kəʊp/
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) radzić sobie, dać radę (z czymś)[1]
(1.2) radzić sobie finansowo[1]
(1.3) znosić, dać radę emocjonalnie[1]

rzeczownik policzalny

(2.1) rel. kapa[1]
odmiana:
(1.1-3) cope, coped, coped, copes, coping
(2.1) lp cope; lm copes
przykłady:
składnia:
(1.1) cope with sth
kolokacje:
synonimy:
(1.1) deal (with)
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-3) średnioang. copen, coupen → uderzać < st.franc. couper < prarom. *colpāre, utworzone od p.łac. colpus → uderzenie, cios[2]
uwagi:
(2.1) por. cloak
źródła:
  1. 1 2 3 4 Hasło „cope” w: Wielki słownik angielsko-polski, praca zbiorowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, ISBN 978-83-01-13708-3, s. 256.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać The Free Dictionary by Farlex.

cope (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ˈko.pe]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ryb. najgęstsza część siatki wędkarskiej

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od copar
(2.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od copar
(2.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od copar
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. copar
rzecz. copo m
związki frazeologiczne:
etymologia:
hiszp. copo
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.