cibo (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) karmić (zwierzę, człowieka)[1]
- odmiana:
- (1.1) cibo, cibare, cibavi, cibatum (koniugacja I)
- przykłady:
- (1.1) Si esurierit inimicus tuus, ciba illum; et si sitierit, da ei aquam bibere – prunam enim congregabis super caput eius et Dominus reddet tibi[2]. → Gdy wróg twój łaknie, nakarm go, gdy pragnie, napój go wodą – żar ognia zgromadzisz nad jego głową, a Pan ci za to zapłaci[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. concibo
- rzecz. cibilla ż, cibicida m, cibaria n lm, cibus m, cibatio ż, cibatus m
- przym. cibarius, cibalis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. cibus + -o
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „cibo” w: Greek, Latin, Arabic, Old Norse Word Study Tool. - ↑ Biblia Sacra Vulgata (Stuttgartensia)/Proverbia 25, 21-22
- ↑ Biblia Tysiąclecia, Księga Przysłów 25, 21-22; przeł. ks. Władysław Borowski
cibo (język włoski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) pokarm, pożywienie, potrawa
- (1.2) jedzenie, posiłek
- odmiana:
- (1) lp cibo; lm cibi
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) cibo leggero → potrawa lekkostrawna • cibo pesante → potrawa ciężkostrawna
- synonimy:
- (1.1) nutrimento, alimento
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cibaria ż
- czas. cibare
- przym. cibario
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks: Włoski - Jedzenie
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.