być w stanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈbɨʨ̑ ˈf‿stãɲɛ], AS: [być f‿stãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• -ni…• przyim. nie tw. syl.
- znaczenia:
fraza czasownikowa nieprzechodnia
- (1.1) móc, potrafić
- odmiana:
- (1.1) zob. być; „w stanie” nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Nietrzeźwy kierowca nie był w stanie trafić kluczykiem do stacyjki.
- (1.1) Nawet doświadczone pielęgniarki nie były w stanie na to patrzeć.
- składnia:
- (1.1) być w stanie + bezokolicznik
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) móc, potrafić
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) be able to
- chiński standardowy: (1.1) 会 (huì), 起 (qǐ)
- duński: (1.1) være i stand til, evne, kunne, formå
- esperanto: (1.1) povi
- rosyjski: (1.1) быть в состоянии
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.