brzękanie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) wytwarzanie przez kogoś dźwięków przez potrącanie przedmiotów szklanych lub metalowych
- (1.2) wydawanie charakterystycznych dźwięków przez przedmioty szklane lub metalowe
- (1.3) nieudolne albo niedbałe granie na instrumencie strunowym
- odmiana:
- (1.3)
przypadek liczba pojedyncza mianownik brzękanie dopełniacz brzękania celownik brzękaniu biernik brzękanie narzędnik brzękaniem miejscownik brzękaniu wołacz brzękanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-3) brzdąkanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brzęk m, brzęknięcie n, brzękadło n, brzękadełko n, brzękawka ż, brzękliwość ż, brzękacz m
- czas. brzęczeć, brzękać ndk., brzęknąć dk.
- przym. brzękliwy
- przysł. brzękliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od brzękać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.