bryta (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) łamać, złamać (np. rękę), rozłamywać, przełamywać^[1]

(1.2) rozbijać, kruszyć, miażdżyć^[1]

(1.3) załamywać (np. światło)^[1]

(1.4) przerywać (np. rozmowę), wyłączać (np. prąd)^[1]

(1.5) przen. łamać (np. prawo), zrywać (np. umowę)^[1]

czasownik nieprzechodni

(2.1) mówić z obcym akcentem^[1]

czasownik zwrotny bryta sig

(3.1) rozbijać się (np. o falach)^[2]

(3.2) różnić się (np. o poglądach)^[2]

odmiana:

(1-3) att bryta, bryter, bröt, brutit, bryt!; pres. part. brytande, perf. part. bruten

przykłady:

(1.1) Han bröt benet i cykelolyckan. → On złamał nogę w wypadku rowerowym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) knäcka, bräcka

(1.2) krossa, knäcka, bryta sönder

(1.4) avbryta, stänga av

(1.5) överträda

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brytning, brytande, brott

czas. avbryta

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy bryta av • bryta fram • bryta igenom • bryta ihop • bryta in • bryta sig in • bryta ned / bryta ner • bryta om • bryta samman • bryta sönder • bryta upp • bryta ut • bryta sig ut

fraza czasownikowa bryta arm • bryta en lans för någon • bryta isen • bryta taffeln

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim

źródła: