breakdown (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) uszkodzenie, awaria, niepowodzenie, upadek
- (1.2) nagłe załamanie
- (1.3) analiza, ocena, rozkład[1]
- (1.4) przerwa w ruchu
- odmiana:
- lp breakdown; lm breakdowns
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- breakdown point • breakdown method
- (1.2) nervous breakdown • mental breakdown • social breakdown
- synonimy:
- (1.1) failure, collapse
- (1.2) collapse, crackup
- (1.3) analysis
- (1.4) cessation
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. break + down
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.