bogotanin (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbɔɡɔˈtãɲĩn], AS: [bogotãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Bogoty[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bogotanin bogotanie dopełniacz bogotanina bogotan celownik bogotaninowi bogotanom biernik bogotanina bogotan narzędnik bogotaninem bogotanami miejscownik bogotaninie bogotanach wołacz bogotaninie bogotanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Kolumbijczyk
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bogota ż
- forma żeńska bogotanka ż
- przym. bogotański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 22. - ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.