blush (język angielski)
rzeczownik
czasownik
- (2.1) zarumienić się
- odmiana:
- (1.1-2) lp blush; lm blushes
- (2.1) blush, blushed, blushed, blushes, blushing
- przykłady:
- (1.1) His remarks brought a blush to her face. → Jego uwagi wywołały rumieniec na jej twarzy.
- (2.1) Tom blushed with shame. → Tomek zarumienił się ze wstydu.
- składnia:
- (1.1) with/without a blush • blush of
- (2.1) blush at, blush with
- kolokacje:
- (1.1) deep blush, fiery blush, warm blush, faint blush • bring blush, produce blush, hide blush, • blush deepen, blush creep, blush rise, blush spread
- (2.1) deeply blush, furiously blush, hotly blush, faintly blush, readily blush, angrily blush, guiltily blush • make sb blush
- synonimy:
- (1.1) colour, flush, glow, reddening, rosiness, ruddiness
- (2.1) colour, flush, glow, redden
- antonimy:
- (2.1) blanch
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. blushing
- rzecz. blushing, blusher
- związki frazeologiczne:
- (1.1) a blush comes to sb 's cheeks/face, bring a blush to sb 's cheeks/face, save/spare sb 's blushes
- (2.1) blush crimson/scarlet
- etymologia:
- st.ang. blyscan
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.