bezczelnik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rzad. człowiek bezczelny[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bezczelnik bezczelnicy dopełniacz bezczelnika bezczelników celownik bezczelnikowi bezczelnikom biernik bezczelnika bezczelników narzędnik bezczelnikiem bezczelnikami miejscownik bezczelniku bezczelnikach wołacz bezczelniku bezczelnicy depr. M. i W. lm: (te) bezczelniki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bezczelność ż
- forma żeńska bezczelnica ż
- przym. bezczelny
- przysł. bezczelnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „bezczelnik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.